سيتالوپرام
Citalopram
موارد استفاده سيتالوپرام
سيتالوپرام به صورت هيدروكلريد يا هيدروبروميد خوراكي تجويز مي شود كه معمولاً به صورت تك دوز روزانه است. در درمان افسردگي كاربرد دارد.
فارماكوكينتيك سيتالوپرام
سيتالوپرام به راحتي از طريق دستگاه گوارشي جذب شده و حداكثر غلظت پلاسمايي آن پس از ۴-۲ ساعت از مصرف خوراكي دارو حاصل مي شود. بطور وسيعي در بدن پخش مي شود و ميزان باند پروتئيني آن پايين است.
هشدارها سيتالوپرام
در بيماران مسن دوز دارو بايستي در پايين ترين دامنه درماني كه حداكثر ۴۰ ميلي گرم در روز است نگاه داشته شود. اين دارو بايستي به تدريج قطع شود تا خطر علائم ترك كاهش يابد.
در بيماران دچار اختلالات كبدي بايستي دوز دارو در پايين ترين حد دامنه درماني قرار گيرد. مثلاً در افسردگي دوز معمول بايستي در حد ۲۰ ميلي گرم روزانه نگاه داشته شود.
اگرچه اطلاعات كافي در مورد ميزان مجاز دوز تجويزي در بيماران دچار اختلال شديد كليوي وجود ندارد ولي در بيماران با اختلال كليوي خفيف تا متوسط نيازي به تنظيم دوز نيست.
عوارض جانبي سيتالوپرام
همانند ساير SSRIS هاست اگر چه افزايش اشتها و وزن نيز با سيتالوپرام گزارش شده است.
تداخل دارويي سيتالوپرام
همانند فلوكستين است.
دارو رانيتيدين