سلامت و سبك زندگي

سلامت و سبك زندگي

دارو پرومتازين

شنبه ۲۹ مهر ۹۶ | ۱۱:۲۵ ۷ بازديد

پرومتازين

Promethazine

موارد استفاده پرومتازين

پرومتازين براي درمان علامتي حساسيت‌هايي چون تب يونجه، كهير، درمان فوري واكنش‌هاي آنافيلاكسي، درمان تهوع، سرگيجه، اختلالات لابيرنت، بيماري مسافرت و داروي بيهوشي مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر پرومتازين

تصور مي‌شود كه اين دارو به طور غير مستقيم باعث كاهش تحريك سيستم مشبك تنه مغزي مي‌شود. همچنين از طريق رقابت با هيستامين براي اتصال به گيرنده H۱ در سلول هدف، از واكنش‌هايي كه تنها با واسطه هيستامين بروز مي‌كند، جلوگيري مي‌نمايد، ولي در صورت بروز آن‌ها را از بين نمي‌برد. اين دارو احتمالا با مهار گيرنده‌هاي شيميايي در بصل‌النخاع (CTZ) اثر ضد استفراغ و ضد سرگيجه خود را اعمال مي‌كند.

فارماكوكينتيك پرومتازين

پرومتازين به خوبي از راه خوراكي و از محل تزريق جذب مي‌شود و متابوليسم آن كبدي است. شروع اثر اين دارو از راه خوراكي ۶۰-۱۵ دقيقه و از راه تزريق عضلاني تقريبا ۲۰ دقيقه و از راه وريدي حدود ۵-۳ دقيقه بعد از مصرف مي‌باشد. طول مدت اثر تسكين‌بخشي آن حدود ۸-۲ ساعت و طول مدت اثر ضد هيستامين آن ۱۲-۶ ساعت است. اين دارو به آهستگي از راه كليه و مدفوع و عمدتاً به صورت متابوليت‌هاي‌ غيرفعال دفع مي‌شود.

هشدارها پرومتازين

۱. احتمال بروز سرگيجه، تسكين، اختلال شناخت و كمي فشار خون در بيماران مسن وجود دارد. همچنين علائم اكستراپيراميدال بخصوص پاركينسون، اختلال در نشستن، خوابيدن و درازكشيدن و ديسكينزي مداوم نيز در بيماران مسن بيشتر است، به خصوص اگر مقادير مصرف زياد باشند يا از شكل تزريقي دارو استفاده شود.
۲. اين دارو درموارد زير بايد با احتياط فراوان تجويز شود: انسداد مثانه، هيپروتروفي پروستات، احتباس ادرار، اغما، گلوكوم با زاويه بسته و يرقان.
۳. اين دارو ترجيحاً بايد از طريق تزريق عضلاني عميق مصرف شود. در صورت تزريق وريدي، غلظت دارو بايد كمتر از mg/ml۲۵ بوده و سرعت تزريق نبايد از mg /min۲۵ تجاوز نمايد.

عوارض جانبي پرومتازين

خواب آلودگي، هيجان، عصبانيت، بي‌قراري، از دست دادن مهارت در انجام كار يا بي‌ثباتي، حركات پرشي عضلات سر و صورت، رعشه و تكات دادن دست‌ها، تاري ديد، كاهش هوشياري به ويژه در كودكان، خشكي دهان، كمي فشار خون و حساسيت به نور از عوارض جانبي مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي پرومتازين

مصرف همزمان پرومتازين با داروهاي مضعف CNS، داروهاي مهار كننده مونوآمينواكسيداز و ضد افسردگي‌هاي سه‌حلقه‌اي ممكن است باعث تشديد آثار مضعف CNS اين داروها با پرومتازين شود. مصرف همزمان با داروهايي كه باعث ايجاد واكنش‌هاي اكستراپيراميدال مي‌شوند ممكن است شدت و دفعات بروز واكنش‌هاي اكستراپيراميدال را افزايش دهد. مصرف همزمان لوودوپا با پرومتازوين ممكن است اثرات لوودوپا را به علت مسدود شدن گيرنده‌هاي دوپامين در مغز مهار كند. اثر برگيرنده آلفا آدرنرژيك اپي‌نفرين در صورت مصرف همزمان با پرومتازين ممكن است مهار شود. مصرف همزمان بروموكريپتين با پرومتازين ممكن است باعث افزايش غلظت سرمي پرولاكتين شود و با اثر بروموكريپتين تداخل كند. مصرف همزمان پرومتازين با داروهاي ضد تيروئيد ممكن است خطر بروز آگرانولوسيتوز را افزايش دهد.

اشكال دارويي پرومتازين

Coated Tablet:۲۵mg
Syrup: ۱۱۳mg/۱۰۰ml(as HCI)
Injection: ۲۵mg /۱ ml

برچسب ها: پرومتازين, promethazine,

دارو سفتازيديم

چهارشنبه ۲۶ مهر ۹۶ | ۱۰:۱۵ ۱۰ بازديد

سفتازيديم

Ceftazidime

موارد استفاده سفتازيديم

سفتازيديم از سفالوسپورين‌هاي نسل سوم است كه بر عليه باكتري‌هاي منفي به ويژه گونه‌هاي پسودوموناس موثر است. اين دارو در درمان عفونت‌هاي ناشي از باكتري‌هاي گرم مثبت و گرم منفي حساس به دارو، از جمله عفونت‌هاي مجاري صفراوي، فيبروز سيستيك، عفونت‌هاي تنفسي، درمان بيماري‌هاي عفوني در بيماراني كه سيستم ايمني آن‌ها تضعيف شده است، مننژيت، پريتونيت، پنوموني، سپتي سمي، عفونت‌هاي پوستي و پيشگيري از بروز عفونت پس از اعمال جراحي كاربرد دارد.

فارماكوكينتيك سفتازيديم

اوج غلظت سرمي دارو يك ساعت پس از تزريق عضلاني به دست مي‌آيد. نيمه عمر پلاسمايي دارو حدود ۲ ساعت است كه در صورت بروز مشكل كليوي افزايش مي يابد .اين دارو در صفرا ترشح مي‌شود. دفع سفتازيديم عمدتاً كليوي و از طريق فيلتراسيون گلومرولي است.

موارد منع مصرف سفتازيديم

در صورت وجود حساسيت مفرط به سفالوسپورين‌ها، پني‌سيلين‌ها و مشتقات آن‌ها يا پني‌سيلامين يا ابتلاي بيمار به پورفيري اين دارو نبايد مصرف شود.

هشدارها سفتازيديم

۱- در صورت وجود سابقه حساسيت به پني‌سيلين‌ها و مشكل كليوي بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
۲- اين دارو ممكن است باعث ايجاد پاسخ مثبت كاذب در آزمون كومبس يا قند ادرار شود.
۳- اين دارو ممكن است باعث بروز كوليت پسودوممبران شود.
۴- در بيماران مبتلا به مشكل كليوي، كاهش مقدار مصرف دارو ضروري است.

عوارض جانبي سفتازيديم

عوارض ناشي از مصرف اين دارو عبارتند از اسهال و به ندرت كوليت وابسته به آنتي بيوتيك، تهوع، استفراغ ، احساس ناراحتي در شكم، سردرد، واكنش‌هاي آلرژيك (شامل بثورات جلدي، خارش، كهير، تب، درد مفاصل و آنافيلاكسي)، اريتم مولتي فرم، نكروليز سمي پوست، اختلال در آنزيم‌هاي كبدي، هپاتيت و يرقان كلستاتيك گذرا.

تداخل دارويي سفتازيديم

اثر ضد انعقادي وارفارين در صورت مصرف همزمان با اين دارو افزايش مي‌يابد.

مقدار مصرف سفتازيديم

بزرگسالان: مقدار مصرف سفتازيديم به صورت تزريق عميق عضلاني، يا وريدي،  ۱گرم و هر ۸ ساعت يا ۲ گرم هر ۱۲ ساعت يك بار است كه در صورت وجود عفونت شديد به ۲ گرم هر ۸ تا ۱۲ ساعت افزايش مي‌يابد (مقادير بيش از ۱ گرم در صورت مصرف به صورت مقدار واحد بايد از راه وريدي تزريق شوند). حداكثر مقدار مصرف دارو در بيماران سالخورده۳g/day  است. اين دارو در فيبروز سيستيك همراه باعفونت ريوي ناشي از پسودوموناس در بيماران با كليه سالم به مقدار۱۰۰-۱۵۰ mg/kg/day در ۳ نوبت مصرف مي‌شود. به عنوان پيشگري از عفونت پس ازاعمال جراحي پروستات، مقدار ۱ گرم قبل از القاي پي‌هوشي مصرف مي‌شود كه درصورت نياز پس از برداشتن كاتتر تكرار مي‌شود. اين دارو در درمان عفونت‌هاي مجاري ادرار يا عفونت خفيف به مقدار ۰/۵-۱ گرم هر ۱۲ ساعت مصرف مي‌شود.
كودكان: در كودكان با سن تا ۲ ماه ۲۵ تا ۶۰ ميلي‌گرمدر ۲ نوبت و در كودكان با سن بيش از ۲ ماه به مقدار ۳۰-۱۰۰ mg/kg/day در ۲ يا ۳ ن.بت مصرف مي‌شود كه اين مقدار در كودكان مبتلا به مننژيت يا ضعف سيستم ايمني يا در درمان فيبروز سيستيك همراه با عفونت ريوي ناشي از پسودوموناس تا مقدار ۱۵۰mg/kg/day در ۳ نوبت مصرف مي‌شود. مقدار مصرف دارو در درمان عفونت‌هاي ادراري و عفونت‌هاي خفيف مانند بزرگسالان است.

اشكال دارويي سفتازيديم

For Injection:۵۰۰mg
For Injection:۱g
For Injection: ۲g(as pentahydrate)

برچسب ها: سفتازيديم, ceftazidime,

دارو سفترياكسون

چهارشنبه ۲۶ مهر ۹۶ | ۱۰:۱۳ ۷ بازديد

سفترياكسون

Ceftriaxone

موارد استفاده سفترياكسون

اين دارو در درمان عفونت‌هاي باكتريايي حساس به آن مصرف مي‌شود كه شامل شانكروئيد، اندوكارديت، سالمونلوز، شيگلوز، سوزاك، مننژيت، سپتي سمي و حصبه مي‌باشد. اين دارو قبل از اعمال جراحي و به منظور پيشگيري از عفونت نيز مصرف مي‌شود.

فارماكوكينتيك سفترياكسون

سفترياكسون به دليل پيوند به پروتئين از كينتيك غير خطي وابسته به دوز پيروي مي‌كند.اوج غلظت سرمي دارو پس از تزريق عضلاني تا ۲ ساعت بعد از مصرف حاصل مي‌شود .نيمه عمر پلاسمايي دارو ۹- ۶ ساعت است. سفترياكسون به طور وسيع در بافت‌ها و مايعات بدن منتشر مي‌شود. بيش از نيمي از يك دوز مصرفي دارو از طريق ادرار و به صورت تغيير نيافته و بقيه از طريق مدفوع به صورت تغيير نيافته يا تركيبات غيرفعال دفع مي‌شود.

موارد منع مصرف سفترياكسون

در صورت وجود سابقه حساسيت مفرط به پني‌سيلين‌ها، سفالوسپورين‌ها يا پنيسيلامين، ابتلا به پورفيري و در نوزادان مبتلا به كمي آلبومين خون، اسيدوز، زردي يا زيادي بيلي روبين خون نبايد از اين دارو استفاده كرد.

هشدارها سفترياكسون

۱- در صورت وجود سابقه بيماري گوارشي به ويژه كوليت اولسراتيو، آنتريت ناحيه ايوكوليت ناشي از آنتي بيوتيك با احتياط فراوان مصرف شود.
۲- در بيماران مبتلا به مشكل كبدي يا كليوي، كاهش مقدار مصرف اين دارو ضروري است.
۳- در نوزادان نارس اين دارو ممكن است باعث جابجايي بيلي‌روبين از آلبومين سرم شود.
۴- تزريق اين دارو در نوزادان بايد به آهستگي و طي ۶۰ دقيقه صورت گيرد.

عوارض جانبي سفترياكسون

واكنشهاي آلرژيك شامل كهير و بثورات جلدي و علايم حساسيت مفرط شامل شوك آنافيلاكتيك، تهوع، استفراغ و اسهال و علايم كوليت پسودممبران با مصرف اين دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي سفترياكسون

در صورت مصرف همزمان سفالوسپورين‌ها با آمينوگليكوزيدها و وانكومايسين، احتمال بروز مسموميت كليوي افزايش مي‌يابد. اثر ضد انعقادي وارفارين در صورت مصرف همزمان با اين داروها افزايش يابد.

مقدار مصرف سفترياكسون

بزرگسالان: معمولاً ۲- ۱ گرم در روز به صورت واحد يا در دو مقدار به صورت تزريق عميق عضلاني يا تزريق آهسته وريدي ( طي ۴- ۲ دقيقه ) و انفوزيونوريدي ( طي ۳۰ دقيقه ) تقسيم مي‌شود. در عفونت‌هاي شديد اين مقدار تا ۴ گرم در روز افزايش مي‌يابد. براي درمان سوزاك بدون عواقب، مقدار ۲۵۰ ميلي‌گرم به صورت دوز واحد تزريق عضلاني مي‌شود. براي پيشگيري از بروز عفونت قبل از اعمال جراحي، مقدار ۱ گرم نيم تا يك ساعت قبل از عمل مصرف مي‌شود. براي پيشگيري از مننژيت متگوكوكي مقدار ۲۵۰ ميلي‌گرم به صورت دوز واحد تزريق عضلاني مي‌شود.
توجه : در صورت نياز به تزريق عضلاني بيش از ۱ گرم در روز، سفترياكسون مقدار مصرف بايد در چند نوبت در عضلات مختلف تزريق شود.
كودكان : مقدار مصرف در نوزادان و كودكان ۲۰ تا ۵۰ ميلي‌گرم يك بار در روز مي‌باشد كه اين مقدار در عفونت‌هاي شديد تا ۸۰ ميلي‌گرم در روز ممكن است افزايش يابد. حداكثر مقدار مصرف در نوزادان تا ۵۰ ميلي‌گرم در روز است. براي پيشگيري از بروز مننژيت مننگوكوكي مقدار ۱۲۵ ميلي‌گرم به صورت واحد تزريق عضلاني مي‌شود.
توجه : مقادير مصرف بيش از ۵۰ ميلي‌گرمدر كودكان بايد فقط از طريق آنفوزيون وريدي باشد. انفوزيون وريدي در نوزادان بايد طي ۶۰ دقيقه انجام شود.

اشكال دارويي سفترياكسون

For Injection:۲۵۰mg
For Injection:۵۰۰mg
For Injection: ۱g

برچسب ها: سفترياكسون, ceftriaxone,

دارو آنتي هيستامين

چهارشنبه ۲۶ مهر ۹۶ | ۱۰:۱۲ ۸ بازديد

آنتي هيستامين دكونژستان

Antihistamine Decongestant

موارد استفاده آنتي هيستامين 

اين دارو براي بهبود موقت احتقان بيني و سينوس ها، عطسه ها و آبريزش بيني ناشي از سرماخوردگي و رينيت آلرژيك مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر آنتي هيستامين

كلرفنيرامين با اثر بر روي گيرنده‌هاي H۱ اثرات هيستامين را مهار مي‌كند. اثرات ضد موسكاريني اين دارو تا حدي باعث خشك شدن مخاط بيني مي‌شود. فنيل‌امين بر روي گيرنده‌هاي آلفا آدرنرژيك مجاري تنفسي اثر كرده و با ايجاد تنگي عروق موجب رفع احتقان مي‌شود. فنيل پروپانولامين اثر تحريكي بر روي CNS دارد.

فارماكوكينتيك آنتي هيستامين

كلرفنيرامين و فنيل پروپانولامين از مجراي گوارشي به خوبي جذب مي‌شوند. اما جذب فنيل‌افرين زياد نيست. متابوليسم دارو در مجراي گوارشي و كبد صورت مي‌گيرد و دفع آن كليوي است.

هشدارها آنتي هيستامين

۱. در خردسالان، عوارض جانبي اين دارو به خصوص اثر آنتي موسكاريني بيشتر ديده مي‌شود. در سالخوردگان احتمال بروز واكنش‌هاي متناقض مثل تهييج پذيري نيز وجود دارد.
۲. در سالخوردگان احتمال بروز خشكي دهان، عفونت‌هاي كانديدياز دهاني و همچنين احتمال اسپاسم، توهم و تشنج وجود دارد

عوارض جانبي آنتي هيستامين

عوارض شايع آن شامل غليظ شدن ترشحات نايژه و بروز سرفه‌هاي خشك مي‌باشد. هيستامين احتمال بروز تاري ديد، اختلال شناخت، دفع دشوار يا دردناك ادرار، سرگيجه و خشكي دهان وجود دارد.

تداخل دارويي آنتي هيستامين

احتمال بروز تداخل دارويي با گليكوزيدهاي قلبي(ديژيتال) وجود دارد كه منجر به آريتمي قلبي مي‌شود. مسدودكننده‌هاي گيرنده‌هاي بتا مي‌توانند باعث افزايش فشار خون ناشي از اين دارو شوند. مصرف همزمان اين دارو با رزرپين در بزرگسالان، باعث كاهش اثر اين دارو مي‌شود. مصرف همزمان داروهاي مهار كننده مونوآمين اكسيداز (MAO) با اين دارو مي‌تواند باعث تشديد اثر موسكاريني و مضعف CNS داروهاي ضدهيستامين شده و با افزايش اثر فنيل پروپانولامين باعث طولاني شدن و تشديد تحريك قلبي شود.

مقدار مصرف آنتي هيستامين

در بزرگسالان سه تا چهار قرص در روز و در كودكان ۱۲-۶ سال حداكثر ۳-۲ قرص در روز مصرف مي‌شود.

اشكال دارويي آنتي هيستامين

Tablet:chorpheniramine Maleate ۲.۵ mg + phenylephrine HCl ۵ mg + phenypropanolamine HCl ۲۰ mg

برچسب ها: آنتي هيستامين, antihistamine,

دارو فنوباربيتال

چهارشنبه ۲۶ مهر ۹۶ | ۱۰:۰۶ ۱۰ بازديد

فنوباربيتال

Phenobarbital

موارد استفاده فنوباربيتال

فنوباربيتال در تمام انواع صرع كوچك و در حمله مداوم صرعي به كار مي‌رود. فنوباربيتال تزريقي براي درمان اضطراري بعضي از حملات تشنجي حاد از جمله حملات همراه با اكلامپسي، مننژيت و واكنشهاي سمي به استريكنين و همچنين جهت ‌پيشگيري و درمان حملات تشنجي ناشي از تب مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر فنوباربيتال

اين دارو از يك طرف اثر مهاري گاماآمينوبوتيريك اسيد(GABA) را افزايش مي‌دهد و از طرف ديگر اثر تحريكي گلوتاميك اسيد را كم مي‌كند و بدين ترتيب با مهار انتخابي سلول‌هاي عصبي غير‌طبيعي، مانع انتشار امواج از كانون صرعي مي‌شود.

فارماكوكينتيك فنوباربيتال

از طريق خوراكي سريعاً جذب و در بافت‌هاي بدن و مغز انتشار مي‌يابد. اين دارو توسط كبد متابوليزه مي‌شود. راه دفع دارو كليوي است و حدود ۳۰-۲۰ درصد دارو بدون تغيير دفع مي‌شود. نيمه عمر دارو ۱۱۸-۵۳ ساعت است.
زمان شروع اثر دارو از راه خوراكي ۶۰-۲۰ دقيقه و  فنوباربيتال از راه وريدي حدود ۵ دقيقه است.

موارد منع مصرف فنوباربيتال

اين دارو در صورت وجود پورفيري نبايد مصرف شود.

هشدارها فنوباربيتال

در بيماران مبتلا به اختلال عملكرد كبد يا كليه، اغما كبدي، درد حاد و مزمن، حساسيت مفرط به دارو و ضعف تنفسي با احتياط فراوان مصرف مي‌شود.

عوارض جانبي فنوباربيتال

خواب آلودگي، افسردگي ذهني، عدم تعادل، واكنش‌هاي آلرژيك پوستي، تحريك پذيري، بي‌قراري و اختلال شناخت در سالمندان، هيجانات و فعاليت زياد غير عادي در كودكان،‌ كم‌خوني مگالوبلاستيك از عوارض جانبي مصرف اين دارو مي‌باشند.

تداخل دارويي فنوباربيتال

اين دارو غالبا غلظت پلاسمايي كاربامازپين، كلونازپام، فني‌توئين و والپروات و در مواردي اتوسوكسيميد را كاهش مي‌دهد. اين دارو با تسريع متابوليسم وارفارينباعث كاهش اثر ضد انعقادي آن مي‌شود. داروهاي ضد افسردگي و ضد جنون با كاهش آستانه تشنج، با اثرات ضد تشنجي اين دارو مقابله مي‌كنند. اين دارو متابوليسم داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي را افزايش و درنتيجه باعث كاهش غلظت پلاسمايي آنها مي‌شود. اين دارو همچنين باعث افزايش سرعت متابوليسم ديگوكسين، كورتيكواستروئيدها و سيكلوسپورين، داروهاي ضد بارداري خوراكي، تئوفيلين و درنتيجه كاهش اثرات آنها مي‌شود.

اشكال دارويي فنوباربيتال

Tablet: ۱۵mg . ۶۰mg . ۱۰۰mg
Injection:۲۰۰ mg/ml

برچسب ها: فنوباربيتال, phenobarbital,

دارو ديازپام

سه شنبه ۲۵ مهر ۹۶ | ۱۰:۰۷ ۹ بازديد

ديازپام

Diazepam

موارد استفاده ديازپام

اين دارو در كنترل اختلالات اضطراب يا براي تسكين كوتاه مدت علائم اضطراب و درمان علائم قطع مصرف الكل مصرف مي شود. ديازپام تزريقي جهت تسكين اضطراب و تنش قبل از عمل جراحي به عنوان پيش‌دارو مصرف مي‌شود. اين دارو همچنين به عنوان داروي كمكي از راه تزريق وريدي پيش از برگرداندن ريتم طبيعي قلب، (CARDIOVERSION) به منظور كاهش اضطراب مصرف مي‌شود. ديازپام تزريقي به عنوان داروي كمكي در درمان حملات صرعي و از راه خوراكي در اختلالات تشنجي(۱۴-۷ روز) به كار برده مي‌شود. اين دارو به عنوان داروي كمكي در تسكين اسپاسم عضلاني اسكلتي نيز مصرف مي‌شود.

فارماكوكينتيك ديازپام

اين دارو به خوبي از طريق خوراكي جذب شده و در كبد متابوليزه مي‌شود. پيوند ديازپام به پروتئين پلاسما بسيار زياد است. نيمه عمر آن ۷۰-۲۰ ساعت و زمان لازم براي اوج غلظت پلاسمايي از راه خوراكي ۲-۰.۵ ساعت مي‌باشد و از طريق كليه دفع مي‌شود.

هشدارها ديازپام

۱. اين دارو در مسموميت شديد با الكل همراه با علائم حياتي ضعيف شده، اغما شوك، گلوكوم حاد با زاويه بسته يا استعداد ابتلاء به آن، مياستني‌گراو و انسداد مزمن و شديد تنفسي بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
۲. بنزوديازپين‌ها ممكن است سبب بروز ضعف تنفسي در سالخوردگان، نوجوانان يا افراد بشدت بيمار شوند. در اين افراد، كاهش مقدر مصرف دارو ممكن است ضروري باشد.
۳. مصرف طولاني مدت يا مقادير زياد بنزوديازپين‌ها ممكن است سبب بروزديازپام وابستگي‌هاي رواني و جسمي شود.
۴. پس از مصرف فرآورده‌هاي تزريقي، بيمار بايد ۳-۲ ساعت تحت مراقبت باشد.
۵. تزريق وريدي بنزوديازپين‌ها ممكن است سبب بروز آپنه، كاهش فشار خون، براديكاردي،‌ يا ايست تنفسي شود.
۶. هنگام تزريق بنزوديازپين‌ها، وسايل احياء تنفسي بايد در دسترس باشند.
۷. به علت بروز خطر ترمبوفلبيت، تزريق وريدي بايد سرعت حداكثرmg/min۵ صورت گيرد.

عوارض جانبي ديازپام

فراموشي، اضطراب اغتشاش فكر، افسردگي رواني،‌ تاكيكاردي، و تپش قلب، آتاكسي، سرگيجه و منگي، خواب آلودگي (شامل خواب‌آلودگي در طول روز) اشكال در تكلم، بي خوابي، تحريك پذيري و عصبانيت با مصرف اين دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي ديازپام

اثرات مضعف CNS و خطر بروز آپنه با مصرف همزمان فرآورده‌هاي حاول الكل و ساير داروهاي مضعف CNS ممكن است تشديد يابد. مصرف همزمان بنزوديازپين‌ها با ايتراكونازول‌ و كتوكونازول ممكن است باعث مهار متابوليسم اين داروها و در نتيجه افزايش غلظت پلاسمايي اين دارو شود.

اشكال دارويي ديازپام

Rectal Tube:۵mg ۱۰mg
Suryp:۲mg/۵ml
Suppository:۱۰mg . ۱۵mg
Tablet:۲mg ۵mg
Injection:۱۰mg/۲ml

برچسب ها: ديازپام, diazepam,

دارو كاربامازپين

سه شنبه ۲۵ مهر ۹۶ | ۱۰:۰۷ ۹ بازديد

كاربامازپين

carbamazepine

موارد استفاده كاربامازپين 

كاربامازپين در درمان انواع صرع (به غير از صرع كوچك)‌ و درد عصب سه قلو مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر كاربامازپين

كاربامازپين با طولاني‌كردن مدت غير فعال ماندن كانال سديم در سلول عصبي پس‌سيناپسي توانايي آن را براي پتانسيل عمل‌هاي تكراري با فركانس زياد كاهش مي‌دهد و آزادسازي واسطه عصبي از سلول عصبي پيش‌سيناپسي را مهار مي‌كند و در مجموع انتقال سيناپسي كاهش مي‌يابد.

فارماكوكينتيك كاربامازپين

اين دارو جذب خوراكي كاملي دارد. در كبد به طور كامل متابوليزه شده و متابوليت آن داراي خاصيت ضد تشنجي است. نيمه عمر آن ۶۵-۲۵ ساعت است كه با تجويز طولاني‌ مدت به دليل القاء خود به خود متابوليسم به ۲۹-۸ ساعت مي‌رسد. دفع دارو عمدتاً كليوي است. پيوند دارو به پروتئين متوسط است. اثر ضدتشنجي دارو پس از چند ساعت تا چند روز و اثر ضد درد عصبي آن پس از ۷۲-۸ ساعت شروع مي‌شود.

موارد منع مصرف كاربامازپين

اين دارو در صورت بروز حملات تشنجي غائب، حملات آتونيك و ميوكلونيك، انسداد دهليزي–بطني، اختلالات خوني(ناهنجاري در ميزان آهن سرم، پلاكت و سلول‌هاي خون) و ضعف مغز استخوان، نبايد مصرف شود.

هشدارها كاربامازپين

۱. قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. بنابراين، توصيه مي‌شود مصرف دارو به تدريج قطع ‌شود.
۲. سالمندان نسبت به عوارض آشفتگي، توهم بلوك دهليزي-بطني و برادي كاردي اين دارو حساس‌تر هستند.
۳. اين دارو ممكن است باعث بروز لوكوپني و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‌هاي ميكروبي، تأخير در التيام زخمها و خونريزي لثه شود.
۴. در صورت بروز علائم قلبي و عروقي يا بثورات جلدي يا علائم ضعف مغز استخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

عوارض جانبي كاربامازپين

تهوع، استفراغ، گيجي، خواب آلودگي، سردرد، عدم تعادل، توهم و آشفتگي، اختلالات بينايي(به خصوص دوبيني)‌نيستاگموس، اسهال و يبوست، بي اشتهايي، بثورات جلدي گذرا، لوكوپني، ترومبوسيتوپني، اگرانولوسيتوز و آنمي آپلاستيك از عوارض جانبي مصرف اين دارو هستند.

اشكال دارويي كاربامازپين

Scored Tablet:۲۰۰mg
Sustained Release Tablet:۲۰۰ mg . ۴۰۰mg

برچسب ها: كاربامازپين, carbamazepine,

دارو هيوسين

سه شنبه ۲۵ مهر ۹۶ | ۱۰:۰۶ ۹ بازديد

هيوسين

Hyoscine

موارد استفاده هيوسين

هيوسين براي  رفع اسپاسم گوارشي يا ادراري–تناسلي، قاعدگي دردناك همراه با اسپاسم و اسپاسم حاد، مانند قولنج صفراوي يا كليوي به كار مي‌رود.

مكانيسم اثر هيوسين

اين دارو به دليل اثرات ضد موسكاريني، باعث شل شدن عضلات صاف حفرات شكمي و لگن مي‌شود.

فارماكوكينتيك هيوسين

تا حدودي از طريق مجراي گوارش جذب مي‌شود و طول مدت اثربخشي آن كوتاه‌تر از آتروپين است.

موارد منع مصرف هيوسين

 .۱به دليل اثر گشاد كنندگي مردمك چشم، هيوسين نبايد در بيماران مبتلا به گلوكوم تجويز شود.
.۲اين دارو در بيماران مبتلا به پورفيري نبايد مصرف شود.

هشدارها هيوسين 

 .۱در افراد سالمند مبتلا به بيماري انسداد مجاري ادرار يا بزرگي پروستات با احتياط مصرف شود.
.۲در موارد ابتلا به بيماري‌هاي زير با احتياط مصرف شود:
تاكيكاردي، نارسايي قلبي، انسداد فلجي روده، كوليت اولسروز و تنگي پيلور

عوارض جانبي هيوسين

بروز خشكي دهان، كاهش موقت تطابق چشم و گاهي تاكيكاردي از عوارض جانبي اين دارو هستند.

مقدار مصرف هيوسين

خوراكي:
بزرگسالان : ۲۰ ميلي گرم ۴ بار در روز مصرف مي‌شود.
كودكان : در كودكان ۱۲-۶ ساله مقدار ۱۰ ميلي گرم سه بار در روز تجويز شود.
تزريقي: مقدار ۲۰ ميلي گرم به صورت عضلاني و يا وريدي ( در اسپاسم شديد) تزريق مي‌شود كههيوسين در صورت لزوم پس از نيم ساعت قابل تكرار است.
شياف:
بزرگسالان : روزي ۳-۱ شياف در روز مصرف مي‌شود.
كودكان: يك شياف در روز مصرف مي‌شود.

اشكال دارويي هيوسين

Tablet:۱۰ mg
Suppository: ۱۰ mg
Pediatric Suppository : ۷.۵ mg
Injection: ۲۰ mg/ml

برچسب ها: هيوسين, hyoscine,

دارو بلادونا

سه شنبه ۲۵ مهر ۹۶ | ۱۰:۰۵ ۷ بازديد

بلادونا

Belladonna

موارد استفاده بلادونا

اين دارو به صورت كمكي در درمان زخم معده، سندرم روده تحريك پذير و آنتروكوليت باكتريايي به كار مي‌رود.

مكانيسم اثر بلادونا

آتروپين، هيوسيامين و هيوسين، آلكالوئيدهاي بلادونا هستند كه داراي اثر ضد موسكاريني هستند و فنوباربيتال اثر تسكيني بر رويCNS دارند.

فارماكوكينتيك بلادونا

متابوليسم اين دارو در كبد صورت مي‌پذيرد و دفع دارو بيشتر از طريق كبد صورت مي‌گيرد. طول مدت اثر دارو حدود ۶-۴ ساعت است.

موارد منع مصرف بلادونا

اين دارو در صورت وجود گلوكوم با زاويه بسته نبايد مصرف شود.

هشدارها بلادونا

۱-احتمال بروز هيجان، اضطراب، خواب آلودگي يا اختلال شناختي به ويژه در سالمندان وجود دارد.
۲- احتمال بروز خشكي دهان و احتباس ادرار وجود دارد.
۳-در افراد مبتلا به هيپرتروفي پروستات، احتباس ادرار يا گلوكوم با احتياط مصرف شود.

عوارض جانبي بلادونا

يبوست، كاهش تعريق، سرگيجه، خواب آلودگي، خشكي دهان، بيني، گلو و يا پوست از عوارض شايع دارو مي باشند.

تداخل دارويي بلادونا

مصرف همزمان اين دارو با بيهوش كننده عمومي، داروهاي پايين آورنده فشار خون و مضعف باعث افزايش CNS اثر تضعيفي آنها مي‌شود. اين دارو همچنين در جذب گريزوفولوين، كينيدين و كتوكونازول تداخل ايجاد مي‌كند. بلادونا اين دارو اثر آنتي‌موسكاريني داروهاي ضدهيستاميني، ديسوپيراميد، هالوپريدول، فنوتيازين‌ها و تيوگزانتين‌ها را افزايش مي‌دهد و با گليكوزيدهاي ديژيتال، گوانتيدين، متوكلوپراميد، ضد دردهاي مخدر شبه ترياك و داروهاي ضد افسردگ يسه حلقه‌اي تداخل دارد.

مقدار مصرف بلادونا

بزرگسالان : ۱۰-۵ ميلي ليتر الگزير سه يا چهار بار در روز يا ۲-۱ قرص ۴-۲ بار در روز مصرف مي شود.
كودكان : در كودكان با وزن كمتر از ۹ كيلوگرم ۰/۵ تا ۰/۷۵ ميلي ليتر به صورت الگزير(نوعي فرآوري دارويي) در هر ۶-۴ساعت بلادونا و كودكان بالاي ۹ كيلوگرم تا ۴۵ كيلوگرم از ۲ ميلي ليتر تا ۵/۷ ميلي‌ليتر در هر ۶-۴ ساعت مصرف تجويز مي‌شود.

اشكال دارويي بلادونا

Tablet، elixir (/۵ ml): Atropin Sulfate ۱۹.۴mcg + Hyosine HBr ۶.۵ mcg + Hyoscyamine Sulfate ۱۰۳.۷ mcg + Phenobarbital ۱۶.۲ mg

برچسب ها: بلادونا, belladonna,

دارو هالوپريدول

سه شنبه ۲۵ مهر ۹۶ | ۱۰:۰۵ ۸ بازديد

هالوپريدول

Haloperidol

موارد استفاده هالوپريدول

هالوپريدول در درمان علائم اختلالات حاد و مزمن پسيكوتيك مانند اسكيزوفرني، حالات مانيك‌ و پسيكوز ناشي از دارو مصرف مي‌شود. اين داور همچنين براي درمان مشكلات شديد رفتاري در كودكان و درمان سندرم Tourette كاربرد دارد.

مكانيسم اثر هالوپريدول

هالوپريدول اثر درماني خود را عمدتاً با انسداد گيرنده‌هاي دوپاميني اعمال مي‌نمايد. گيرنده‌هاي آلفا-آدرنرژيك و موسكاريني نيز توسط هالوپريدول تا حدودي مسدود مي‌شوند.

فارماكوكينتيك هالوپريدول

هالوپريدول به صورت خوراكي تا حدود ۶۰% جذب مي‌شود. متابوليسم كبدي وسيعي دارد و حداكثر غلظت خوني آن ۶-۲ ساعت پس از مصرف خوراكي ايجاد مي‌شود. نيمه عمر اين دارو از طريق مصرف خوراكي ۲۷-۱۲، از راه عضلاني ۲۵-۱۷ ساعت و به صورت وريدي ۱۰ تا ۱۹ ساعت مي‌باشد. اين دارو به ميزان زيادي از طريق كليه و مقداري نيز از طريق صفرا دفع مي‌شود.

موارد منع مصرف هالوپريدول

اين دارو در موارد ضعف شديد و سمي CNS ناشي از مصرف دارو نبايد مصرف شود.

هشدارها هالوپريدول

۱. دربيماري‌هاي قلبي-عروقي، پاركينسون، صرع، حساسيت به هالوپريدول و احتباس ادرار بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
۲. بيماران مبتلا به تيروئيد سمي و كودكان، به واكنش‌هاي ديستونيك و آكاتزي ناشي از مصرف هالوپريدول حساستر هستند.

عوارض جانبي هالوپريدول

‌آرامش بيش از حد و خواب‌آلودگي، بي‌ثباتي خلقي‌، كابوس‌هاي شبانه، بي‌خوابي، تحريك و سرخوشي ممكن است بروز نمايد. در مصارف طولاني مدت، ديسكينزي ديررس ممكن است ايجاد شود. آثار ضد موسكاريني نظير يبوست، خشكي دهان، احتقان بيني، احتباس ادرار و تاري ديد نيز به ندرت بروز مي‌نمايد. عوارض خارج هرمي خصوصاً واكنش‌هاي ديستونيك و آكاتزي، بخصوص در تيروئيد سمي‌ شايع تر مي‌باشند. عوارضي از قبيل خستگي، ضعف، گاهگاهي بروز مي‌نمايد.

تداخل دارويي هالوپريدول

داروهاي هوشبر اثر كاهنده فشار خون هالوپريدول را افزايش مي‌دهند. ريفامپسيين و كاربامازپين متابوليسم كبدي هالوپريدول را افزايش داده و باعث كاهش غلظت پلاسمايي آن مي‌شوند. داروهاي ضد افسردگي باعث افزايش اثر ضدموسكاريني هالوپريدول مي‌شوند. فلوكستين غلظت پلاسمايي هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. هالوپريدول احتمالا با كاهش آستانه تشنج، با اثر داروهاي ضد صرع مقابله مي‌نمايد. داروهايي نظير ليتيم باعث افزايش عوارض خارج هرمي هالوپريدول مي‌شوند. مصرف همزمان فرآورده‌هاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS با اين دارو ممكن است باعث تشديد اثرات مضعف CNS و تنفس و همچنين اثرات كاهنده فشار خون شود. مصرف همزمان اپي‌نفرين با اين دارو ممكن است كاهش فشار و تاكيكاردي را تشديد نمايد. اثر درماني لوودوپا در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است كاهش يابد.

اشكال دارويي هالوپريدول

Oral Solution :۲mg (as Lactate)
Injection: ۵mg/ml(as Lactate). ۵۰mg/ml
Scored Tablet : ۰.۵ mg
Scored Tablet: ۲mg
Scored Tablet: ۵ mg

برچسب ها: هالوپريدول, haloperidol,
شنبه ۱۵ اردیبهشت ۰۳

موضوعات

نويسندگان

آرشيو

برچسب ها

محبوب ترين مطالب

پربحث ترين مطالب

آخرين نظرات

تازه ترين مطالب

پربازديدترين مطالب

پيوندها

خلاصه آمار

  • مجموع نمایش‌ ۳,۲۹۶
  • مجموع بازدید ۸۰۸
  • بازدید امروز ۱۰
  • بازدید دیروز ۵
  • مجموع مطالب ۱۹۳
  • مجموع نظرات ۵
  • افراد آنلاین ۱
مونو بلاگ : رسـانه وبلاگ نويسان حرفـه اي